[REVIEW][Dragon Momoko] MG Deathscythe Ver.EW *รูปที่ใช้ในการรีวิวผ่านการปรับแสง และความเข้มของสีมาแล้ว
เพราะฉนั้น รูปในรีวิวสีจะไม่เหมือนกับตัวของครับรับชมรีวิวนี้ได้ที่กระทู้นี้หรือที่บล็อคของกระผม
>>>
http://rayarzero.exteen.com/20110916/review-d-momoko-mg-deathscythe-ver-ew <<<
สำหรับท่านที่ต้องการชมแต่รูปอย่างเดียวเชิญที่ Facebook ของกระผมครับ
>>>
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.272703286082841.72777.100000295148569&l=6233c687ac&type=1 <<<
สวัสดีครับทุกท่าน
รีวิวคราวนี้มาสายไปหน่อย เพราะกว่าจะได้ของมาก็ช้าไปนิด เนื่องจากเรือเลทครับ ของเลยได้ช้า แถมกว่าจะทำรูปเสร็จก็กินเวลาไปสักนิด(อย่างว่าช่วงนี้ไม่ค่อยว่างนิดหน่อยน่ะครับ)
คราวนี้ผมได้นำเจ้า MG Deathscythe EW ที่เป้นของก็อป ยี่ห้อน้องใหม่มาแรงจากไต้หวัน Dragon Momoko ที่หลายๆคนคาดหวังไว้เยอะว่าคุณภาพงานจะเป็นเช่นไร
รีวิวนี้เราจะได้เห็นข้อดี ข้อเสียของยี่ห้อน้องใหม่นี้แน่นอน เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจของคนที่ต้องการหามาเป็นเจ้าของนะครับ
ก่อนจะเข้าสู่รีวิวของตัวงาน เรามาอ่ายข้อมูลเพื่อเป้นน้ำจิ้มกันก่อนดีกว่า
XXXG-01D Gundam Deathscythe DATA(Data Credit : Wiki , Wikia , mahq.net)TV Ver. ดีไซน์โดย คุนิโอะ โอวาระ
รีดีไซน์ คาโตคิ ฮาจิเมะ
จริงๆแล้ว อาจารย์ คุนิโอะ ได้ดีไซน์ ไว้ก่อนหน้านี้นานแล้วแล้วดีไซน์ของอาจารย์ คุนิโอะได้ถูกนำไปใช้ใน TV และ มังงะ
แต่ภายหลังพอมีการทำ OVA ออกมาก็ได้ใช้ ดีไซน์ ของ อาจารย์ คาโตคิ แล้วอาจารย์ คาโตคิ ก็ได้ รีดีไซน์ หุ่น5 ตัวแรกใหม่ไว้
เพื่อการแบ่งแยก ดีไซน์ ของหุ่นของพระเอกทั้ง 5 คน ในภาค OVA เลยได้เติมคำว่า "Custom" ต่อท้ายชื่อไป
พอมีการจับหุ่นที่ีัรีดีไซน์โดย คาโตคิ มาขายใหม่ (พร้อมดันภาค วิงค์ มาขายใหม่ โดยใช้ดีไซน์ของคาโตคิ)
เลยเติม EW ต่อท้ายชื่อหุ่นไปเพื่อแบ่งแยก ดีไซน์ เหมือนเดิมเช่นเดียวกับตอนที่ทำ OVA และใช้ดีไซน์ของ คาโตคิ
Model Number : XXXG-01D
พัฒนาจาก : XXXG-00W0 Wing Gundam Zero
นำออกใช้งานจริง : 195 A.C.
นักวิทยาศาสาตร์ที่สร้าง : ศาตราจารย์ G
นักบิน : Duo Maxwell
ลักษณะทั่วไปของ MS ความสูงโดยรวม : 16.3 เมตร
น้ำหนักรวม : 7.2 ตัน
แหล่งพลังงาน : Ultracompact Fusion Reactor
ลักษณะการบังคับของหุ่น : ต้องการนักบิน (ห้องนักบินอยู่ที่หน้าอก)
วัสดุ : Gundanium Alloy
อาวุธติดตัว2 x Vulcan Gun
2 x Machine Cannon
Beam Scythe
Buster Shield
อุปกรณ์และฟังค์ชั่นเพิ่มเติม
Sensors
2 x Hyper Jammer ECM (อยู่ที่แพ็คหลัง)
Self-Destruct System (ระบบทำลายตัวเอง)
(ถ้ากระผมแปลข้อมูลผิดก็ขอประทานโทษกับทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ)
หลังจากที่นักวิทยาศาสตร์ทั้ง 5 ได้รวมช่วยกันพัฒนา MS รุ่นใหม่ "Gundam" ที่ชื่อว่า Wing Zero แล้วในปี AC 180 นักวิทยาศาสตร์ทั้ง5 ก็เลยนำข้อมูลไปพัฒนาหุ่นตามแบบฉบับของตัวเอง
ศาตราจารย์ G เลยไปซ่อนตัวที่ โคโลนี่ L2 และได้เริ่มพัฒนาหุ่นตามแบบแผนเดิมของตัวเอง โดยได้รับการสนับสนุนจาก กลุ่ม Sweeper ลักษณะของหุ่นที่ ศาตราจารย์ G สร้าง
จะเป็นหุ่นที่เน้นประสิทธิภาพและความสามารถของหุ่น ไปในด้านการจู่โจมระยะประชิด พร้อมยังมีความสามารถในการ สเตล ได้อีก หุ่นของเค้าพัฒนาคือ
XXXG-01D Deathscythe
ข้อมูลนักบิน 
ดูโอ้ แมกซ์เวลล์ (デュオ・マックスウェル, Duo Maxwell)
CV : Toshihiko Seki
เขาเป็นหนึ่งในห้านักบินกันดั้ม เป็นคนร่าเริงที่สุดในกลุ่ม เป็นคนสนุกสนาน ยึดมั่นในมิตรภาพ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบฮีโร่ ฉายาของเขาคือ Shinigami หรือ God of Death (ยมทูต)
ชีวิตวัยเด็ก เขาเป็นเด็กกำพร้า เนื่องจากสงคราม โบสถ์แมกซ์เวลล์คือสถานที่ที่เลี้ยงดูเขา
เขาไม่เชื่อในพระเจ้า แต่กลับเชื่อในเทพแห่งความตาย และแล้วสงครามก็ทำให้ผู้ที่ใกล้ชิดเขาต่างล้มตาย
เขาจึงขับโมบิลสูทออกต่อสู้ตั้งแต่ครั้งนั้น เขาเชื่อมั่นในพวกพ้องของเขา เข้ากับทุกคนได้ดี และมีความพยายามสูง เพื่อไปให้ถึงความฝันและอนาคตที่ตั้งไว้
ข้อมูลตัวละครตำแหน่ง : นักบินประจำหุ่นรบกันดั้มเดธไซธ์ กันดั้มเดธไซธ์เฮล กันดั้มเดธไซธ์เฮล คัสตอม
อายุ : 15 ปี
เพศ/เชื่อชาติ : ชาย/อเมริกัน
เกิดที่ : กลุ่มยานอาณานิคมแอล 2 ในยานพเนจร ' สวีปเปอร์กรุ๊ป '
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 156 ซม./ 43 กก.
ดูโอ้ แม็กซ์เวลล์ (Duo Maxwell) คำว่า "Duo" เป็นภาษาละติน และ ภาษาอังกฤษ ซึ่งมีความหมายแปลว่า สอง ส่วนนามสกุล "Maxwell" นั้น เชื่อว่ายืมมาจากผลงานเกี่ยวกับอุณหภูมิของนักคณิตศาสตร์ชื่อดัง James Clerk Maxwell ที่มีชื่อว่า Maxwell Demon หรือมีอีกชื่อ ภาพหลอนของ Maxwell
จบกันไปแล้วในส่วนของข้อมูลผิดถูกประการใด กระผมก็ขออภัย ทุกท่านไว้ ณ ที่นี้นะครับ
มาถึงในส่วนของกันพลากันต่อ
เริ่มกันที่จำนวนรันเนอร์ และอื่นๆอีกนิดหน่อย ในกล่องจะมีทั้งหมด 18 แผง และมีแผงที่เบิ้ล 2 แผง
แต่จะมีชิ้นส่วนที่เป็นนักบินนั้นถูกตัดออกไป โอเคส่วนนี้ไม่ซีเรียสก่อนเท่าไหร่ครับ
รูปภาพหน้ากล่องออกมาคมชัดใช้ได้ ชื่อก็ยังคงเป้นกันดั้มเช่นเดม แต่กล่องที่ใส่กันพลานั้น จะเรียกได้ว่า คิดจะไม่ลงทุนเพิ่มเลยรึไงก็ไม่รู้ดี
เพราะเป็นแค่ลังกระดาษกากๆ คือว่าง่ายๆครับ มันบางมาก (ยิ่ง ปณ บ้านเราแคร์ของอย่างมาก โยนกันมันส์เลย ขึ้นค่าส่งแล้วก็ยังโยนเหมือนเดิม
)
คู่มือนั้น ทำมาดีครับปริ้ท์ ออกมาได้สวยงามและชัดเจนมาก แถมยังตีพิมพ์เป็นภาษาญี่ปุ่นเช่นเดียวกับลุงบัน
ลังกระดาษบางๆ
แกะรันเนอร์แล้วมาวางกองๆกันดู
เอามาเรียงนับได้ 18 แผงมีเบิ้ล 2 แผง รวมแผงที่เป้น PC แล้ว
ดีคอลและมาร์คกิ่งซีลยังไม่ได้ลองใช้ แต่ซองที่ใส่คล้ายๆซองที่ใส่ CD (ผมเรียกไม่ถูก)
แต่เท่าที่ดู ชัดเจนสวยงามใช้ได้
คู่มือตามที่บอกไปข้างต้นทำออกมาดี ยังกับของลุบัน
รายละเอียดดีเทลของชิ้นงานค่อยข้างทำออกมาดีครับ โดยรวมแล้ว เนื้องานก็อยู่ในระดับดีมากเลย
เนื้อพลาสติกดีกว่าของTTก็จริง แต่อาจจะเสียหายง่ายไนิดคนมือหนักควรระวังครับ
พลาสติกวลาประกอบ ขึ้นฝ้าง่ายมากครับ จะติดที่แผง D จะดูแย่กว่าแผงอื่นมาก
พวกคราบปูนยังมีให้เห็นตามขอบๆนิดหน่อย
แต่มีจุดเดียวที่ผมชอบมากกว่าของลุงบันคือ แผงใสครับ!!!
แผงใส่ฉีดสีมาเป็นสีเขียวสวยงามมากครับ
หน้าที่หลายๆท่านต้องถามหาเวลาซื้อของก็อป
แผงที่งานแย่ที่สุดในบรรดาทั้งหมด
จะสังเกตุได้ว่าหยาบกว่าใครเค้าเพื่อน
ตัวงานระหว่างต่อไม่ค่อยมีอะไรมาก ตัวนี้ค่อนข้างต่อง่าย ความห่างก็มีอยู่แต่ไม่มากเท่าไหร่ครับ
แต่พวกข้อต่ออะไรค่อนข้างแน่นมาก ใครจะนำโครงไปยำเล่นต่อก็สบายมากครับ
จะมีแต่ก็ตรงส่วนหัวเนี้ยละ หน้าเบี้ยว ต้องตัดแต่งกันนิดหน่อย แล้วก็ส่วนกระโปรงหน้าเช่นกัน
แต่เวลาต่อควรเบามือหน่อยนะ
แอบต่อผิดอะ
ส่วนแขนต่อได้ไม่ปัญหา
แต่ตอนใส่เกราะมีปัญหานิดหน่อย
น่องสวยงาม.....
กระโปรงหน้าเจ้าปัญหา ชิ้นนี้ผมต้องตัดแต่งนิดหน่อยไม่งั้นติดไม่ได้
ต่อไปสักพักได้มาเป็นตัวละ
มือเป็นแบบถอดนิ้วเปลี่ยน
แพ็คหลัง ด้านขวาห่างนิดหน่อย
ซ้ายสนิทดี
ในส่วนนี้ไม่มีปัญหาครับ
แต่พอใส่ Effect Part แล้วหลุดง่ายไปนิด
เสร็จแล้ว !!!
(แต่ทำชิ้นส่วนที่หัวเคียวหายไป อร๊ากกกกกกกกก
)
ตัวชิ้นงานหลังประกอบเสร็จ รวมๆแล้ว เรียกว่าไม่ค่อยมีปัญหาอะไร ถ้าต่อดิบๆผมก็สวยใช้ได้เลยนะ
ความห่างของรอยประกบก็ตามที่เห็นในรูปน่ะครับ โดยรวมไม่ค่อยมีอะไรน่าซีเรียสมาก
ติดแต่ตรงหน้าเนี้ยละตัดแต่งกันนิดหน่อย
ข้อต่อและจุดขยับข้อต่อนั้นค่อนข้างแข็งแรงมากครับ
จุดขยับต่างๆทำได้ไม่มีปัญหา ติดที่จุดขยับตรงปลายเท้า
ขยับนิดหน่อยก็หลุดแล้ว ขาหน้าถ้ายกสูงไปกระโปรงก็หลุดครับ
Pic มุม มาตราฐาน
ซูมรายละเอียด
ใส่แพ็คหลัง
จุดขยับข้อศอก
ข้อมือ
รวมๆ
แอ๊คชั่น กันเล็กน้อย
ท่าสิ้นคิด.....
อันนี้ก็สิ้นคิด.....
ปิดมท้ายกันด้วยรูปนี้
สรุปสำหรับผม ผมให้ผ่านนะ งานดีมาก จุดที่มีให้ติก็มีไม่ค่อยมาก
รายละเอียดต่างๆทำได้ดี ปลื้มมาก
แถมตอนนี้ TT เหมือนจะวัดมวย กับค่ายใหม่นี้จริงๆ
ออกงานมาชนกัน 2 ตัวแล้ว เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ คงได้รีวิวเปรียบ D hell ของทั้ง 2 พร้อมกันแน่นอนครับ
ถึงแม้ว่า D Hell ของ Momoko จะเข้าแล้ว แต่ตอนนี้ผมแกลบกินน่ะ(ฮา)
เลยบอกให้ร้านที่ผมสั่งประจำ ทบส่งพร้อม D Hell TT เลยน่ะครับ
คะแนน1.การหล่อ (รอยบุ๋ม,คราบปูน,ส่วนเกิน,หล่อไม่ครบ) 10/10 : แผง D ถงึจะหล่อมาแย่กว่าทุกแผงแต่จุดนี้ไม่เป็นไรให้อภัย ส่วนนักบินที่ตัดออกไปผมก็ไม่ซีเรียสน่ะ
2.การต่อ (ต่อยากง่าย) 8/10 : ต้องมีตัดแต่งแก้ไขกันเล็กน้อย
3.รอยประกบ (เหลื่อม,ห่างมั้ย) 9/10 : ไม่ค่อยเห็นเลยนะ (ฮา)
4.ข้อต่อ (หลวมรึเปล่า) 9/10 : ฟิตทุกจุดแต่ตรงปลายเท้าแย่
5.เนื้อและสีของพลาสติก (กดแล้วฝ้าขึ้นง่ายรึเปล่า) 10/10 : โดยส่วนตัวคิดว่าไม่น่ามีปัญหามากในส่วนนี้ครับ
6.ความคมชัด (ขอบพลาสติกคมมั้ย,ลวดลายชัดเจนมั้ย) 10/10 : ไม่มีอะไรให้ติเลย
7.หน้าตา 10/10 : หล่อ ผ่านไปบบหมูๆเลย
8.ดีคอล , สติกเกอร์ (ให้มาแบบไหน) 10/10 : ดูเป้นของมีราคาดีนะผมว่า
9.ความเหมือน (คิดว่าใกล้เคียงของแท้แค่ไหน) 10/10 : เหมือนใช้ได้เลยนะ
10.ความคุ้มค่า (ราคาเทียบกับโมแท้) 10/10 : ราคาเทียบกับแท้แล้ว 1/2 นับมาถูกมากครับ กับงานระดับนี้
รวม 96/100 S
แบบ Over All ตามใจตัวเอง 100/100
ขอจบรีวิวแต่เพียงเท่านี้นะครับ
หวังว่ารีวิวนี้คงเป็นประโยชน์ต่อการตัดสินใจของทุกท่านได้นะครับ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมครับ!!!
