ตัวแรกๆ ของเรา ก็มักจะเป็นแบบนี้แหละ ตัวผมเองก็เหมือกัน กว่าจะออกมาได้ขนาดที่ทำอยู่ทุกวันนี้ ก็นานอยู่ ค่อยๆ ฝึกๆ กันไป ไม่มีอะไรยากเกินกว่าความตั้งใจของเรา..
แข่งอะไรก็แข่งกัน แต่แข่งบุญวาสนาแข่งกันไม่ได้.. ก็เช่นเดียวกับการทำโม บางทีเราเห็น คนโน้น (ขอยกตัวอย่าง ตาnaroki กับ ตาButter-T ) สองคนนี้ ในความรู้สึกของผม
เป็นแบบอย่างในการทำโมเลยหล่ะ แรกๆ ก็พยายามทำให้ได้เหมือน ทั้งสองคน แต่พอลองแล้ว เราทำไม่ได้อย่างที่เค้าทำ ก็เซ็งๆ เหมือน กัน.. ก็หยุดไปพักนึง ในระหว่างนี้ก็
พยายาม หาความเป็นตัวเองในการทำโมให้เจอ .. .. มาจนถึงวันนี้ ก็เจอแล้วว่า ตัวเองถนัดทำโม แบบไหน.. ก็พยายามทำในแบบที่ตัวเองถนัดที่สุด แล้วงานเราจะออกมาดี
สมใจความตั้งใจ ทั้งนี้ทั้งนั้น ยังไงซ่ะ ก็เป็นโมของเรา ส่วนใครจะติชม อย่างไร ก็ ไม่เป็นไร พยายามแก้ไข ในจุด ที่มันบกพร่อง ค่อยๆ ทำกันไป ตัวนี้ไม่ดี ไม่สวย ตัวหน้าๆ ก็
ต้อง ดีกว่านี้ สวยกว่านี้.. เอาเป็นว่า ค่อยๆ ฝึกๆ พัฒนาฝีมือกันไป แล้วกัน..
มาเข้าเรื่องงานกันบ้าง ถ้านับจากตัวแรกๆ ตัวนี้ถือว่ารอยตัด ออกจากแผง ดีขึ้นเอามากๆ ส่วนการทาสี ไม่ขอคอมเม้นท์ ไม่ถนัดจริงๆ.. ยังไงซะ ถ้าพื้นฐานเราแน่น อย่างอื่น
ที่ยากกว่านี้ เราต้องทำได้แน่นอน... สู้เค้าต่อไป ทาเคชิ...
